โจรขโมยน้ำ
ติ้ง ติ้ง เสียงน้ำหยดจากก๊อก ลงสู่ถังสังกะสีทีละหยด ทีละหยด
ปังงงงง เสียงสากกะเบือที่ถูกเหวี่ยงออกมาจากในบ้าน กระทบกับถังอย่างแรงจนคว่ำ
เจ้าข้าเอ๊ย โจรขโมยน้ำจ้า เสียงหญิงอ้วนอารมณ์ฉุนเฉียว ตะโกนให้ชาวบ้านช่วยกันจับโจร
……………. ชายแก่ยิ้มให้ก่อนจะวิ่งหนีไป
ติ้ง ติ้ง ปังงงงงง ........ เสียงเหล่านี้ดังเป็นปกติราวกับเสียงดนตรีประจำหมู่บ้าน ชาวบ้านต่างพากันระแวดระวัง ลุงมี ชายแก่สติไม่สมประกอบ ที่ชอบมาขโมยน้ำตามบ้านคนอื่น ลุงมีทำอย่างนี้เป็นเวลานานร่วมสิบปี เพราะหมู่บ้านทุรกันดารมาก น้ำไม่ค่อยไหลหรือไหลก็ช้ามาก จะกินจะใช้ ก็ต้องเข้าไปซื้อน้ำขวดในตัวเมืองนู้นแหละ บางคนก็ไปกว้านซื้อมาขายในราคาสูง ลุงมีเองแกก็คงไม่มีปัญญาไปซื้อหรอก ก็เลยต้องขโมยเค้าเอา
ลุงมีอาศัยอยู่ที่กระท่อมหลังเล็กๆ ท้ายหมู่บ้าน ไม่ค่อยมีคนเข้าไปเห็นบ้านแกหรอกนะ เพราะแกไม่ค่อยเต็ม เกิดวันไหนอารมณ์ไม่ดี เอามีดไล่แทงใครจะไปรู้ แกก็เลยอยู่ไปวันๆของแก เอ๊ย!! ไม่สิ มีอาชีพเป็นโจร... โจรขโมยน้ำไงล่ะ บางวันก็เห็นแก มาทำบุญใส่บาตรที่วัด แล้วก็นั่งคุยกับหลวงพ่อจนเย็นค่ำ ก็คงได้ข้าวจากก้นบาตรนั่นแหละ ประทังชีวิต แต่ช่วงหลังๆนี่ ไม่ค่อยเห็นลุงมี มาขโมยน้ำในหมู่บ้านเลย ถึงพวกเราจะไม่ชอบ แต่มันก็เหมือนขาดๆอะไรไปนะ ก็ลุงแกทำมานาน หลวงพ่อก็คิดเช่นนั้นจึงให้เด็กวัดเอาข้าวไปให้ลุงมีที่บ้าน เด็กวัดนี่เกี่ยงกันใหญ่ ไม่มีใครยอมไปซักคน ฉันกับผัวเลยอาสาเป็นคนไปดูลุงมีเอง
เราเดินคุยกันไปเรื่อยเปื่อยไม่ได้สนใจมองทางนัก ไม่นานก็ถึงบ้านลุงมี แต่สิ่งที่เราเห็นมีเพียง ร่างของชายแก่นอนคอพับอยู่ที่บันได เราทิ้งข้าวของรีบวิ่งสุดชีวิตไปที่ลุงมี แต่ก็ไม่ทันเสียแล้ว ลุงมีตกบันไดตาย ตายก่อนที่ฉันจะมาเจอเสียอีก ในขณะที่กำลังกระวนกระวานอยู่นั้น สายตาฉันก็เหลือบไปเห็นสระน้ำ สระน้ำที่อุดมสมบูรณ์ มีต้นไม้นานาพันธุ์ล้อมรอบ ตาของฉันเบิกกว้างราวกับพบสิ่งมหัศจรรย์ หมู่บ้านที่แห้งแล้งขนาดนี้ กลับมีสระน้ำและดินที่ชุ่มชื่น อยู่หลังบ้านของตาแก่ ที่เราต่างขนานนามว่า โจรขโมยน้ำ
พวกเราทราบเรื่องจากหลวงพ่อ ว่าลุงมีแกสงสารคนในหมู่บ้าน ที่ไม่มีน้ำใช้ จึงขุดสระน้ำขึ้น และน้ำที่ขโมยไปวันล่ะถังครึ่งถัง ก็เพื่อนำไปรดน้ำต้นไม้ หากมีรากของต้นไม้คอยดูดน้ำ เมื่อฝนตกลงมาในบ่อน้ำ น้ำก็จะไม่แห้งไปไหน และอีกเหตุผลหนึ่งที่ขโมยน้ำ ก็เพียงเพราะจะให้ทุกคนร่วมกันเป็นเจ้าของสระน้ำนี้ ทำตัวเป็นนายธนาคาร รับฝากน้ำ เมื่อมีน้ำเยอะเพียงพอแจกจ่ายกับทุกคน ก็ให้มาใช้ได้อย่างเต็มที่ โดยไม่ต้องกังวลว่า ตัวเองจะมาเป็นโจรขโมยน้ำเสียเอง
Theme : ปิดทองหลังพระ
เรื่อง ฟันหัก
เช้าวันนี้อากาศหนาว หนาวจับขั้วหัวใจ ผมตื่นขึ้นมาพบกับการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ ของฤดูกาล เมื่อคืนฝนยังตกหนักอยู่เลย แต่ทำไมตอนนี้มันหนาวราวกับหิมะตก หน้าต่างที่เป็นกระจกมีไอน้ำเกาะเหมือนในห้องเป็นตู้แช่แข็ง ผมไม่อยากลุกจากที่นอนแสนอบอุ่นเลย เพียงแค่เอาผ้าห่มนวมผืนหนา ออกจากร่างกาย ขนก็ลุกซู่ไปทั้งตัว ตัวผมสั่น รู้สึกได้เลยว่าใจก็สั่นด้วย แค่อ้าปาก ก็มีควันออกมาจากปาก ที่สั่นคลอน ฟันบนกับฟันล่างกระทบกันไปมา เสียงฟันกระทบกันของผม ยังคงดังอยู่ตลอดเวลา เสียงมันดังขึ้นเรื่อยๆ ดังขึ้นเรื่อยๆ และตอนนี้ผมก็รู้สึกว่าภายในปากมันสั่นคลอน ราวกับแผ่นดินไหว ยิ่งผมเอาลิ้นไปดุลฟันแต่ละซีก มันก็จะคลอนไปตามลิ้น เหมือนกับพร้อมที่จะหลุดได้ทุกเมื่อ น่าแปลกใจ ตอนนี้ผมก็อายุ 24 แล้ว ฟันน้ำนมก็หักหมดแล้ว แล้วทำไมถึงรู้สึกแบบนี้ หรือเพราะอากาศที่หนาวจนเกินไป ความคิดตีกันในหัว ขณะที่ฟันโยกไปมาทั้งปาก เหมือนกับว่ามันอยากจะเป็นอิสระ ผมรู้สึกรำคาญ เลยเข้าไปในห้องน้ำเพื่อส่องกระจก ผมค่อยๆอ้าปากช้าๆ เพราะกลัวฟันจะล่วงหมดปาก แต่ยังไม่ทันไรก็มีฟันหลุดออกมา สอง ซี่ เป็นซี่หน้า ทั้งบน และล่าง มันหลุดพร้อมกันเลย แย่แล้ว แล้วผมจะไปทำงานยังไงล่ะเนี้ย อายเค้าแย่เลย แต่ตอนนี้ผมรู้สึกว่าฟันในปากกลับมาเป็นปกติแล้วไม่สั่นอีกแล้ว ผมหยิบ ฟันสองซี่ ออกมาจากอ่างอาบน้ำ
“เต้ เต้ ตื่นได้แล้วลูก สายแล้ว” แม่เขย่าตัวผมอยู่นานกว่าจะตื่น นี่เราฝันไปหรือเนี้ย โชดดีจังผมรีบเอามือมาจับฟันหน้าของผม มันยังอยู่ และรีบลุกวิ่งเข้าไปในห้องน้ำ สำรวจดูฝันแต่ล่ะซีก โอเคครบถ้วน ในขณะที่แม่ผมยังอยู่ในห้อง ยืนดูด้วยความสงสัยว่าผมเป็นอะไร ดูกระฉับกระเฉง ผมรีบอาบน้ำเตรียมตัวไปทำงาน และลงมาทานอาหารเช้าที่แม่ทำไว้ให้ เมื่อลงมาที่โต๊ะอาหาร ก็พบว่ามีจานข้าวที่กินหมดแล้ว จานของพ่อผมเอง ท่านออกไปทำงานเช้ากว่าผมเสียอีก เวลาเราไม่ค่อยตรงกัน ผมเลยไม่ค่อยได้กินข้าวกับพ่อเลย เพราะกลับมาท่านก็หลับแล้ว เพราะเพลียจากการทำงานมาทั้งวัน แม่ยกข้าวเช้าออกมาจากตู้กับข้าว ในขณะนั้งกินข้าวด้วยกัน ผมเล่าเรื่องที่ฝันเมื่อคืนให้แม่ฟัง แม่ทำสีหน้าตกใจ และดูเป็นกังวลขึ้นมาทันที บอกให้ผมไปตักน้ำใสขัน ตั้งนโมสามจบ ขอให้เรื่องร้ายๆผ่านพ้นไป แล้วเอาน้ำมาล้างหน้า ผมคิดว่ามันเป็นเรื่องที่งมงาย ก็แค่ความฝัน อากาศวันนี้ก็ปกติ ไม่หนาวเหมือนอย่างฝันซักหน่อย แล้วที่สำคัญ ฟันผมก็อยู่เหมือนเดิม ความฝันก็คือความฝัน ผมเถียงกับแม่อยู่นาน ยังไงก็ไม่ยอมไปทำตามที่แม่บอก เมื่อหันไปดูนาฬิกาก็พบว่าสายแล้ว ผมจึงรีบลุกพรวดพราด จนมือไปปัดโดนรูปที่วางอยู่บนตู้โชว์ใกล้ๆโต๊ะกินข้าว หล่นลงมาแตก สายแล้วผมจึงรีบออกจากบ้านไป ยังไม่ทันได้ลาแม่
ผมเล่าเรื่องที่ฝันให้พี่แดง พี่ทำงานฟัง เค้าทำหน้าตกใจไม่ต่างจากแม่ผม เพราะพี่แดงเองเคยฝันแบบแล้วแม่ก็เสียชีวิต เค้าเล่าไปก็ร้องไห้ไป และย่ำเตือนผมว่ามันเป็นความเชื่อ ที่เกิดขึ้นได้จริงๆ ตอนแรกผมเองก็ไม่เชื่อซะทีเดียว แต่มีหลายคนพูดกันจนผมทำงานไม่ได้เพราะเป็นกังวลมาก เล่าให้ใครฟังก็พูดเป็นเสียงเดียวกันทั้งนั้น แต่วันนี้มีงานที่ต้องสะสางเยอะ คาดว่าต้องกลับดึกแน่ๆ เลยโทรบอกที่บ้านว่าไม่ต้องคอยกินข้าวพร้อมผม พ่อรับโทรศัพท์ และต่อว่าที่ผมไม่ยอมทำตามที่แม่บอก แต่ผมแทบจะไม่ได้ยินคำด่านั้นเลย เพราะมัวแต่รู้สึกดีใจที่ได้ยินเสียงพ่อ เพราะไม่ได้คุยกันนานไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมรู้สึกอยากจะกลับบ้านซะตอนนี้ รู้สึกคิดถึงพ่อกับแม่จัง ก่อนวางพ่อบอกว่า วันนี้จะพาแม่กินข้าวนอกบ้าน และบอกให้ผมเดินทางดีๆ ขับรถดึกมันอันตราย ผมพยักหน้างึกหงักและมาทำงานต่อ ทำไปเรื่อยๆไม่ได้ดูเวลา และสะดุ้งเพราะเสียงโทรศัพท์ ตอนเวลาตี สอง แม่โทรมา คงเป็นห่วงที่ผมยังไม่กลับ แต่เสียงนั้นเป็นเสียงผู้ชายที่ไม่ใช่เสียงพ่อ ใครกัน ผมเอ่ยปากถาม เค้าพูดอะไรไม่รู้เยอะแยะไปหมด ตอนนี้ผมไม่มีสติแล้ว ฟังเค้าพูดไม่รู้เรื่อง จับใจความได้เพียงตอนนี้อยู่ที่โรงพยาบาล ผมเดินแทบไม่ไหว ตัวผมชาไปหมด อากาศก็ไม่ได้หนาว แต่ผมกลับรู้สึกเหมือนความฝันเมื่อคืนนี้เลย เหมือนมาก ทุกอย่างที่เกิดขึ้น นั่งอยู่ในแท็กซี่ไม่นานก็ถึงโรงพยาบาล ในขณะที่น้ำตาไหลออกมา จะพูดจะบอกอะไรใครก็พูดไม่ถูก เหมือนกับคนไม่มีสติ น้ำตายังคงไหลออกมา และไหลออกมามากขึ้น ผมร้องตะโกนดังลั่นโรงพยาบาล เมื่อเห็นบุรุษพยาบาลเข็นเตียงที่มีแม่ผมนอนอยู่ผ่านหน้าผมไป ผมรีบวิ่งตามไป และภาพความฝันเมื่อคืนนี้ก็วิ่งเข้ามาในหัว ในตอนนี้มันเกิดขึ้นแล้ว “เต้” พ่อตะโกนเรียกผม “แม่ไม่เป็นไรแล้วลูก” ผมโล่งใจเมื่อได้ยิน แม่ผมไม่ได้เป็นอะไรมาก แค่หน้ามืดเป็นลมไป แต่สิ่งที่เกิดขึ้นมันทำให้ผมได้รู้อย่างหนึ่งว่าผมยังโชคดีกว่าหลายๆคน ที่ผมได้รับรู้ถึงความรู้สึกนั้นก่อนที่มันจะเกิดขึ้น
